سلام.

خوشحالم از اينكه آدم قدر شناسي هستي و با نوشته هات اينو نشون دادي . اميدوارم هميشه دوستانت كه اسمشونو گفتي قدر دوستي مثل تو رو داشته باشند.

بيشتر از همه خوشحالم كه خواهري به نام نگين داري.

مي دونم اين پيام آخر سالته ، اما چقدر خوب بود كه اين اولين پست وبلاگ تو بود .

سلام بهزاد جون!
خوبي؟ تقديراي قشنگي بود،هر چند من لايقش نبودم! ميدوني ؟ يه جوورايي نوشته هات هميشه پراز مهربوني ِ...اين خصيصه ي بزرگ توئه که برام خيلي قشنگه،شايد بشه گفت نصف يا قسمت بيشتر ِ نوشته هات تقدير بوده و ياد کردن از کساني که فراموش ميشن!
تقريبا اين چيزا مرده ديگه الان! حداقل خودم خيلي از اين لحاظا بي معرفتم!!! هميشه اين حس ِ مهربوني ِ نوشته هات بوده که بي دريغ هر آپي که کردي منو کشونده اينجا...از خدا ميخوام درون ِ قشنگت هميشه بکرو قشنگ باقي بمونه.
دارم ميرم يه مسافرت دو سه روزه...موقع سال ِ تحويل حتما به يادتم و اگه لايق باشم براي موفقيت و شادابي و تندرستي ِ امسالت دعات ميکنم.مراقب خودت باش