دوم اينكه اين متن اخري كه نوشتي درست زبان حال منه منتها در نقش اوني كه فروخته شد..اوني كه به احساس و عشقش به خاطر بقيه هيچ توجهي نشد...چقدر دلم ميخواست اين نوشه رو اون براي من نوشته بود خيلي زخممو التيام ميداد اما زهي خيال باطل ...اينو گفتم كه بدوني همين شهامت نوشتن اين متن قابل تقديره و اگه اون اينو بخونه خيلي براش ارزش داره و سبك ميشه...چه ميشود كرد تا شقايق هست زندگي بايد كرد...خدايا مارو در معرض انتخابهاي سخت قرار مده..امين...بازم بهت سر ميزنم اميدوارم زود اپ كني..در پناه يزدان