چقدر زود دچار فراموش كردن مي شيم، حتي زودتر از آدم و حوا!
چقدر زود دلمون سنگ مي شه! چقدر زود ملايمت و قشنگيه بچه گي رو ميديم به باد!
دقيقا زماني كه فكر مي كنيم توو اوج قدرت و پيشرفت و جووني و نشاط و... هستيم نمي دونيم فُسيليم..توو يه فيلم فكر كنم حس پنهان بود كه حامد بهداد مي گفت:همه حيوونا بعد از مردن فُسيل ميشن اما ما آدما قبل از مردن...اون موقع كه داشتم ميديدمش(فيلمو) فكر مي كردم شايد حرف خوبي نباشه در مورد ما آدما...اما حالا كه متنتو خوندم حداقل در مورد خودم فكر مي كنم اينجووريم..فسيل شدم قبل از مرگم!( وقتي آدم فراموش كنه بعضي چيزا و بعضي كسا رو يعني فسيل شده ديگه)
--------------------
در موردِ زهرا امير ابراهيمي هم: البته خطا، از هر ديد كه بهش نگاه كني خطاست هر چند هر كدوممون داريم به نوعي مرتكب مي شيم منتها خيلي پنهاني و به دور از چشم ديگران! و شايد هم هيچوقت آشكار نشه...و همين خودِ ما كه مرتكب خطاهاي زيادي مي شيم روز مره يه زماني اونا رو نشستيم به قضاوت و چه قضاوتها و چه رأي هاي ناعادلانه اي داديم!!!اميدوارم هر جا هست روزگار براش سنگين نگذره.
در موردِ موردِ بعدي هم اينكه تو هم مردي هم بزرگ، اينو به راحتي ميشه از نوشته هات فهميد...
تازه از قرار 90 هم كه شدي ما نبوديم ...تازه يه چيز ديگه گفتي: تازه كجاهاشو ديدم...احتمالا از مردا هم يه چن تا قدم زدي جلو...
---------------
اميدوارم هميشه همينجوري بزرگوار با قلب پر از محبت بموني و باشي
